بررسی ارتباط بین سطح سرم hsp۲۷ در بیماران با و بدون یووئیت مبتلا به بیماری بهجت

مقدمه  بیماری بهجت یک بیماری خودایمن و مزمن است که می تواند چندین سیستم بدن را درگیر کند. اثر        پروتئین های شوک گرمایی و آنتی بادیهای ضد آن از عواملی هستند که در اتیولوژی و بیماری زایی بهجت شرح داده شده اند. هدف اصلی در این مطالعه تعیین سطح سرمی hsp27 در بیماران بهجت و ارتباط آن با یووئیت در این بیماران بود. روش کار  مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی متشکل از 94 نفر است که در بیمارستان خاتم الانبیاء در سال 1390تا 1392 انجام شد. بیماران به سه گروه افراد مبتلا به بهجت با یووییت، بیماران مبتلا به بهجت بدون یووئیت و بیماران مبتلا به یووئیت ایدیوپاتیک تقسیم شدند. اندازه گیری میزان 27 hsp- با استفاده از تکنیک الایزای ساندویچ خانگی صورت گرفت. اطلاعات با آزمون های کلوگروف اسمیرنوف، کای دو، فیشر و spss تجزیه و تحلیل و مقایسه و بررسی شد. نتایج  متوسط سطح سرمی hsp27 در گروه بهجت بدون یووئیت ( ng/ml59/7±81/28)، با یووئیت (ng/ml84/6±78/31) و گروه ایدیوپاتیک (ng/ml09/7±07/24) بود. تحلیل واریانس مقایسه سطح سرمی hsp27 در گروههای مورد مطالعه نشان داد که متوسط سطح سرمیhsp27 در گروه بهجت با یووئیت  همراه با گروه بهجت بدون یووئیت بیشتر از گروه ایدیوپاتیک بود (11/8=f ، 001/0=p). نتیجه گیری  با توجه به اینکه سطح سرمی hsp-27 بهجت با یووئیت همراه با گروه بهجت بدون یووئیت و گروه یووئیت ایدیوپاتیک تفاوت معنی داری داشت شاید بتوان از hsp27 به عنوان تست افتراق دهنده یووئیت بهجت از یووئیت ایدیوپاتیک استفاده کرد. همچنین می تواند  تست افتراق دهنده سایر بیماری ها نیز باشد.     پی نوشت: این مقاله با حمایت مرکز تحقیقات بیماریهای روماتیسمی و حمایت مالی دانشگاه علوم پزشکی مشهد می باشد و تضاد منافعی وجود ندارد.